Suplement CIV

Zalewski. M.. Penczak. T. 1981. Characterization of the fish community of the Utrata River drainage basin, and evaluation of the efficiency of catching methods. Pol. Arch. Hydrobiol., 28. 385-396.

.
5. SUMMARY

The structure of ichthyofauna in the upper non-polluted fragments of a small lowland river was studied (Fig.1). The qualitative and quantitative composition of the fish communities was analysed from the standpoint of their role in restoration of the ichthyofauna in the lower, at present polluted river fragments. For electrofishings 16 sites were selected; at 6 of them successive electrofishing were performed. Moreover, at 2 sites the efficiency of the successive electrofishings was evaluated with the use of rotenone. It was found that the efficiency of a  single electrofishing depends on: 1) the species composition of the ichthyocenosis, 2) age structure, 3) fish density, 4) characteristics of the site.

In the upper non-polluted fragments of Utrata, the gudgeon and loach predominated, and moreover eel, pike and perch were present. The mean biomass was evaluated at 140 kg/ha. The division into fish regions did not apply to the ichthyofauna of the Utrata drainage basin. River bed regulation was the factor determining the structure of the ichthyofauna at the different stations. The regulated fragments exhibited a lower fish biomass, with predominance of three-spined stickleback and nine-spined stickleback.

According to our own results and to the findings of other authors studying rivers of a similar type, the present-day state of the fish communities in the Utrata drainage basin will not enable rapid and qualitatively optimal restoration. After restoration of Utrata, it will be indispensable to gradually introduce species able to populate the lower fragments of the drainage basin, on account of the nature of the bed. These species ought to be characterized by considerable tolerance to pollutants, the concentrations of which may periodically be high despite restoration (roach, dace, chub, ide and pike)

6. STRESZCZENIE

Badano strukturę ichtiofauny w górnych nie zanieczyszczonych odcinkach niewielkiej rzeki nizinnej (rys. 1). Analizowano skład jakościowy i ilościowy zespołów ryb pod kątem ich udziału w restytucji ichtiofauny w dolnym aktualnie zanieczyszczonym odcinku. Do przeprowadzenia elektropołowów wyznaczono 16 stanowisk, na 6 spośród nich wykonano elektropołowy wielokrotnie. Ponadto na dwóch stanowiskach efektywność elektropołowów wielokrotnych sprawdzono przy użyciu rotenonu. Wykazano, że efektywność pojedynczego elektropołowu jest uzależniona od: 1) składu gatunkowego ichtiocenozy, 2) struktury wiekowej, 3) zagęszczenia, 4) charakterystyki odławianego stanowiska.

W górnych nie zanieczyszczonych odcinkach Utraty stwierdzono dominację kiełbia i śliza, a ponadto występowanie węgorza, szczupaka, okonia. Średnią biomasę oceniono tam na 140 kg/ha. Podział na krainy rybne nie znalazł odzwierciedlenia w ichtiofaunie badanego dorzecza. Czynnikiem determinującym strukturę ichtiofauny na poszczególnych stanowiskach była regulacja koryta. W odcinkach uregulowanych stwierdzano mniejszą biomasę ryb, a dominantami były cierniki, cierniczek.

W oparciu o własne wyniki oraz dane innych autorów badających rzeki podobnego typu stwierdzono, że aktualny stan zespołów ryb w dorzeczu Utraty nie gwarantuje szybkiej oraz optymalnej jakościowo restytucji. Po rekultywacji Utraty niezbędna jest stopniowa introdukcja gatunków mogących ze względu na charakter koryta zasiedlać dolne odcinki dorzecza. Gatunki te winny charakteryzować się znaczną tolerancją na zanieczyszczenia, których chwilowe stężenia, pomimo rekultywacji, mogą być znaczne (płoć, jelec).

Linki:

http://mazowsze.hist.pl/30/Przeglad_Pruszkowski/689/1980/1008/1/24527/

http://rpo.mazowia.eu/g2/oryginal/2011_07/b8581afc32bf9d55db6a66674f5e7ef1.pdf

http://www.tvn24.pl/szukaj.html?q=Utrata++rzeka

http://www.youtube.com/watch?v=SezZbvXuk4g

Sidebar