Suplement CCXIII

Suskiewicz, T., 1961, Perch (Perca fluviatilis L.) in the reservoir of Goczałkowice. Acta Hydrob., 3, (4): 241 — 259.

 

The summary and conclusion

This paper shows the characteristic of the existance of Perch in the Goczałkowice reservoir.

The maximal catching of Perch comes in the Spring months of May and June. The change of season depends on the character of Spring. Specimens 5 to 8 years old with an average weight of about 200 — 300 g. were represented in net catchings and industrial catchings.

It was observed that the spawning season of Perch began at the end of the third decade of April, with a water temperature of 8 — 10 °C.

The sex maturity of the Perch was reached: the male Perch in the second, rarely in the third year, female Perch in the forth, rarely in the third year. The material for making the identification of age and rapidity of growth was obtained in 1957 from April to September, with a number of 130 specimens, with body lengths (L. c.) 53 to 360 mm., the weights 1.9 — 950 g., the age 1 — 12 years with superiority to 1,2 and 4 year olds. The investigated material contained 26 male fish and 124 female.

The age was identified from scales, and the corrections were based on otolith readings (sagitta) and also bones of the gill cover (operculum). The rapidity was determined by using the method of retrograted countings of Einar Lea with out corrections. The final average rapidity of growth on the calculated basis of all specimens has a course: 60 — 95 — 133 — 161 — 190 — 218 — 244 — 266 — 284 — 304 — 327 — 345. The results of the rapidity of growth got for the Perch in the Goczałkowice reservoir are very near, sometimes even identical, to the first 6 years growth of the Perch in Tajty lake (Zawisza 1953). The highest growth rate reached by Perch was in the first and second year of life. Perch should be caught at the age of 5 — 6, because his line growth is afterwards comparatively smaller, and its fertillity and rapacious habits are very high.

The diet of Perch from 1 — 2 years old is especially on zooplancton, less on the phytoplancton and larvae of the insects. The old Perch especially eat larvae of Chironomidae and fish.

The current observation of Perch stock shows the quantitative growth of this species and better growth rapidity and also the separation of two ecological groups which feed in another way. One group contained specimens feeding in the first year only on small invertebrates. The second group already in first year feed with fish.

 

STRESZCZENIE

Praca przedstawia charakterystykę okonia występującego często w Zbiorniku Goczałkowickim.

Maksymalne połowy okonia przypadają na miesiące wiosenne, maj i czerwiec. Przesunięcie tego okresu zależne jest od charakteru wiosny. W połowach sieciowych, przemysłowych najliczniej były reprezentowane osobniki 5 — 8-letnie, o średnim ciężarze około 200 — 300 g.

Początek tarła zaobserwowano u okonia pod koniec trzeciej dekady kwietnia przy temperaturze wody 8 — 10 °C. Dojrzałość płciową osiągają samce okonia w drugim, rzadziej w trzecim roku życia, a samice w czwartym, rzadziej w trzecim roku. Materiał do określenia wieku i tempa wzrostu uzyskano w roku 1957 od kwietnia do września w ilości 130 sztuk o długości ciała (L. c.) 53 — 360 mm, ciężarze 1,9 — 950 gramów, wieku 1 — 12 lat z przewagą roczników 1 — 2 – i 4-letnich. W skład badanego materiału wchodziło 26 samców i 104 samice.

Wiek określano z łusek, a korygowano odczytami z otolitów (sagitta) i kości wieczka skrzelowego (operculum). Tempo wzrostu określano metodą wstecznych obliczeń Einar Lea, bez korekcji. Końcowe średnie tempo wzrostu, obliczone na podstawie wszystkich osobników, posiada przebieg:  60 — 95 — 133 — 161 — 190 — 218 — 244 — 266 — 284 — 304 — 327 — 345. Wyniki tempa wzrostu uzyskane dla okonia ze Zbiornika Goczałkowickiego są bardzo zbliżone, a nieraz identyczne w pierwszych 6 latach ze wzrostem okonia z jeziora Tajty (Zawisza 1953). Największe przyrosty osiąga okoń w 1 — 2 roku życia. W wieku 5 — 6 lat należałoby okonie odławiać, gdyż potem ich wzrost liniowy jest stosunkowo mały, a płodność i drapieżność duża.

Pokarm okoni 1 — 2-letnich stanowi przede wszystkim zooplankton, w mniejszym stopniu fitoplankton oraz larwy owadów. Okonie starsze żywią się przede wszystkim larwami ochotkowatych (Chironomidae) oraz rybami.

Bieżące obserwacje narybku okonia wskazują na ilościowy wzrost tego gatunku oraz lepsze tempo wzrostu, a także wyodrębnienie się dwu grup ekologicznych, odżywiających się inaczej. Jedna grupa obejmuje osobniki odżywiające się w pierwszym roku tylko drobną fauną bezkręgowych, druga już w pierwszym roku żywi się rybami.

Pracę wykonano w Stacji Hydrobiologicznej Zakładu Biologii Wód PAN, w Goczałkowicach.