Suplement X

Przegląd zoologiczny, Tom 18, 1974, 124-125

AKWARIUM i TERRARIUM— AQUARIUM and TERRARIUM

Uwagi o hodowli Apistograma ramirezi Myers ex Harry, 1948

Remarks on breeding of Apistogramma ramirezi Myers ex Harry, 1948

STEFAN KORNOBIS

Apistogramma ramirezi jest przedstawicielką rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae). Jej stanowisko systematyczne do chwili obecnej nie zostało z całą pewnością ustalone (Sterba 1970), gdyż posiada ona cechy zarówno rodzaju Geophagus Heckel, jak i rodzaju Apistogramma Ahl.

Rybę tę znamy z Wenezueli i Boliwii. Po raz pierwszy do Europy przywieziono ją w 1948 r. W Polsce jest jednak nadal w hodowli akwaryjnej rzadko spotykana, a jeszcze rzadziej rozmnażana. W naszej literaturze nie ma wielu wiadomości о tym gatunku, a dane zagraniczne są bardzo ogólnikowe i niejasne. Taki stan rzeczy wynika niewątpliwie z faktu, że jego wymagania nie są jeszcze w pełni poznane. Podane niżej wskazówki hodowlane oparte są na doświadczeniach własnych autora.

W odróżnieniu od większości przedstawicieli rodziny, właściwości etologiczne Apistogramma ramirezi pozwalają na jej hodowlę razem z innymi drobnymi rybami. Zasadniczą rzeczą wydaje się być silna wrażliwość tego gatunku na zmiany fizyko-chemiczne wody. Dlatego nie należy przesadzać pielęgnowanych okazów ze zbiornika do zbiornika. Kończy się to najczęściej nieuleczalnymi chorobami. Nie można także dopuścić do gromadzenia się w akwarium nie zjedzonych resztek pokarmu i gnijących części roślin. Rozwijające się wtedy mikroorganizmy powodują wzmożoną zachorowalność rybek. Jest to najczęstszą przyczyną niepowodzeń w hodowli. Co kilka dni należy zebrać muł z dna a nieuniknioną przy tym częściową zmianę wody należy dokonywać przez dolewanie wody o tym samym pH, twardości i temperaturze. Warunkami zbliżonymi do optymalnych wydają się być następujące: miękka woda (3-6° niem.), dobrze natleniona i idealnie przezroczysta. Temperatura około 24°С (nie niżej niż 22°C), pH 7-7,2. Zalecana w literaturze zagranicznej miękka, lekko kwaśna woda powoduje wzmożoną wrażliwość ryb na choroby.

Zbiornik hodowlany nie powinien w żadnym przypadku znajdować się w pełnym oświetleniu słonecznym. Musi być on dobrze zarośnięty przez Sagittaria subulata (L.), Cryptocoryne beckettii Thwaites, Cryptocoryne affinis Brown i inne rośliny rosnące dobrze w podanych warunkach. Pożądane są także rośliny pływające na powierzchni wody, gdyż ryby czują się wtedy bezpieczniej i zachowują dużo spokojniej.

Apistogramma ramirezi zjada najchętniej rozmaity pokarm żywy, np. rozwielitki, oczliki, rureczniki oraz młody narybek. Przy podawaniu pokarmu suszonego i mało urozmaiconego wyraźnie spada kondycja ryb i nie dorastają one do pełnych wymiarów. Dojrzałość płciową osiągają przy długości ciała około 3 cm; samce dochodzą do 5 cm, samiczki są nieco mniejsze. Samce są przy tym barwniejsze i maja silnie wydłużony trzeci promień płetwy grzbietowej. Podobnie jak większość gatunków tej rodziny nie wszystkie ryby dojrzałe płciowo łączą się w pary. Kojarzenie się par następuje tylko wtedy, gdy osobniki odpowiadają sobie bliżej nieznanymi cechami indywidualnymi. Dobrana para wyraźnie wyodrębnia się z gromadki hodowanych rybek. W celu doprowadzenia do rozmnażania należy podnieść temperaturę do 26-28°С. Bezpośrednio przed tarłem u obu płci wykształcają się brodawki płciowe (papilla genitalis), a samiczka ma purpurowo-czerwony brzuszek. Tarło przebiega podobnie jak u innych pielęgnicowatych, a ikra składana jest najczęściej na oczyszczonym, płaskim kamieniu.

Szybkość jej rozwoju zależy od temperatury. Oboje rodzice opiekują się zarówno jajami, jak i młodymi. Daje się tu jednak zauważyć wyraźny podział funkcji. Samiczka pielęgnuje jaja i młode, samiec natomiast czuwa nad ich bezpieczeństwem przepędzając z najbliższego otoczenia ewentualnych wrogów. Szczególnie łatwo można to zaobserwować gdy nastąpi złożenie ikry w dostatecznie dużym akwarium, w którym znajdują sie również inne ryby. Jeżeli jednak chcemy wyhodować młode, należy część akwarium oddzielić szybą, ewentualnie przesadzić dorosłe okazy przed tarłem do oddzielnego zbiornika, napełnionego tą samą wodą.

Gdy młode pływają  już о własnych siłach trzeba zacząć karmić je bardzo drobnym planktonem (pływiki oczlików). W pierwszych dniach życia narybku dobrze jest akwarium lekko zacienić, gdyż młodziutkie rybki starają się unikać zbyt silnego światła. Przy wychowie młodych należy, podobnie jak w przypadku ryb dorosłych zapewnić idealna czystość i niezmienne warunki. Inaczej notuje się duże straty wskutek chorób. Apistogramma ramirezi żyje w akwarium około dwóch lat, a w odpowiednich warunkach regularnie się rozmnaża.

Summary

In his note the author gives some observations considering the reering of Apistogramma ramirezi Myers ex Harry, 1948.

Literatura

Sterba, G., 1970: Süsswasserfische aus aller Welt. II wyd. Urania-Verlag, Leipzig-Jena-Berlin.

 Instytut Zoologii Stosowanej Akademii Rolniczej w Poznaniu

Linki:

http://www.akwa-mania.mud.pl/archiwum/a124/a124,4.html

http://www.akwa-mania.mud.pl/archiwum/a17/a17,2.html

http://naszeakwarium.pl/ksiazki/akwarium/numery/4_01/tekst/2.html

http://www.apisto.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=15:odkrywanie-na-nowo-pielgniczki-ramireza-mikrogeophagus-ramirezi&cati

http://www.akwaswiat.net/pielegniczka-ramireza-microgeophagus-ramirezi-t-25178.html

Sidebar