Strzebla azerbejdżańska (Pseudophoxinus atropatenus)

Derjavin, 1937 Karpiowate Cyprinidae. Bentopelagiczna, słodkowodna.

Synonim: Rutilus atropatenus  Derjavin, 1937

Opis: D III/7-8; A III/7(8); squ. 37-39; l. tr. 6,5-7/3-4; l. lat. 17-38, najczęściej 20-30, linia boczna miejscami przerwana, ale dochodząca do końca ciała. Wyrostki filtracyjne bardzo krótkie w liczbie od 6-8. Zęby gardłowe jednoszeregowe 5-5, przednie z koronami stożkowatymi, tylne 4 bocznie ścieśnione. Ciało mocne, krępe, grzbiet za potylicą ledwie ścieśniony, brzuch za płetwami brzusznymi nie ścieśniony. Płetwy grzbietowa i odbytowa zaokrąglone, ogonowa lekko wcięta. Otwór gębowy przedni w położeniu ukośnym. Łuski koliste średniej wielkości. System kanałów czuciowych wyraźnie wyrażony. Płetwa grzbietowa z 7-8 odbytowa z 7 promieniami miękkimi. Tylny koniec pęcherza pławnego zaokrąglony. Otrzewna czarna. Ubarwienie: grzbiet ciemny, prawie czarny. Wzdłuż boków ciągnie się ciemna smużka, dolna część ciała jasna. Na całym ciemnym tle wyróżniają się pojedyncze srebrzyste łuski. Na płetwach bardzo małe czarne kropki. Parzyste płetwy czerwonawe. Całkowita długość ciała do 95 mm. Procentowo w długości ciała (bez płetwy ogonowej): długość głowy 26,2-28,0 (średnia 27,3 na 10 osobników), maksymalna wysokość ciała 27,8-31,0 (średnia 29,3), najmniejsza 12,0-13,1 (średnia 12,5); wysokość płetwy grzbietowej 14,7 -17,5 (średnia 15.8); wysokość płetwy odbytowej 11,7-14,4 (średnia 12,9), długość płetwy piersiowej 19,1-22,6 (średnia 20,3), długość trzonu ogonowego 21,7-23,5 (średnia 22,4); długość przedgrzbietowa 53,1-56.1 (średnia 54,6)%. Procentowo w długości głowy, średnia: długość pyska 28,2, średnica oka 25,5, szerokość międzyoczodołowa 44,1%. Przewód jelitowy około 1,25 razy w długości ciała (bez płetwy ogonowej). Długość życia maksymalnie 2 lata. Szacunkowy minimalny czas podwojenia populacji wynosi 15 miesięcy. Biologia mało poznana.

Występowanie: klimat umiarkowany, temperatura 10°C – 25°C. Gatunek endemiczny znany z bagnistych źródeł systemu wodnego rzeki Turianczaj, dopływem rzeki Kury płynącej wzdłuż północnej granicy Iranu i uchodzącej do Morza Kaspijskiego. System wodny umiejscowiony jest w reliktowym lesie w rejonie kutkaszeńskim (Azerbejdżan), przedstawia sobą małe strumyki i rzeczki z spowolnionym nurtem, mulistym i piaszczystym dnem zarośnięte szuwarami.

Pokarm: larwy wodnych owadów i detrytus.

 

Linki:

http://www.iucnffsg.org/wp-content/uploads/2013/05/FFSG-Newsletter-July-2008.pdf

http://www.internevod.com/rus/atlas/ecol/02/24/plot_sh.shtml

http://fishbiosystem.ru/CYPRINIFORMES/Cyprinidae/Pseudophoxinus_atropatenus1.html

http://simatika.ru/page/Rutilus_atropatenus 

www.biologiezentrum.at/pdf_frei_remote/ANNA_66_0317-0355.pdf

http://www.scholarsresearchlibrary.com/articles/morphobiological-features-of-shirvan-roach-rutilus-atropatenus-derjavin-1937from-the-azerbaijan-waters.pdf